پژوهشي درباره مي - فريدون جنيدي

.

پژوهشي درباره مي

نويسنده: فريدون جنيدي

نشر اينترنتي: سايت بنياد نيشابور

http://www.bonyad-neyshaboor.com/articles.php

.

فریدون جنیدی در بيستم فروردین‌ماه 1318 در شهر نیشابور به دنيا آمد. او سال‌هاي بسياري از زندگي‌اش را صرف فرهنگ و زبان‌هاي باستاني ايران كرد و تاكنون 30 جلد كتاب درباره فرهنگ و تاريخ ايران نوشته است. جنيدي در سال ۱۳۵۸، بنیاد نیشابور را بنیان نهاد كه خود هم اکنون مدیر اين بنیاد و نشر بلخ كه زيرمجموعه اين بنياد به حساب مي‌آيد است. او سال‌ها استاد دانشگاه‌های صنعتی شریف، تهران و کرمان بوده‌ و به آموزش زبان‌های باستاني و شاهنامه می‌پرداخته ‌است. جنيدي اکنون نیز به صورت آزاد و رایگان به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.

از جمله مهمترين كارهاي فريدون جنيدي ويرايش شاهنامه فردوسي توسط اوست كه 30 سال از عمرش را صرف آن كرد. او بيت‌هايي را كه به اعتقادش به اين اثر جاودانه افزوده شده، يافته و با توضيحاتي وجود اين ابيات را ثابت كرده است. از ديگر آثار جنيدي مي‌توان به «زندگي و مهاجرت آرياييان بر پايه گفتارهاي ايران»، «فرهنگ‌واژه‌هاي اوستايي»، «حقوق بشر جهان امروز و حقوق جهان در ايران باستان»، «زمينه شناخت موسيقي ايراني»، «نامه فرهنگ ايران»، «داستان‌هاي شاهنامه و سرگذشت ايران»، «نامه پهلوانی»، «فرهنگ هزوارش‌های پهلوی»، «داستان‌های رستم پهلوان»، «زروان، سنجش زمان در ایران باستان»، «فضل بن شادان نیشابوری و نبرد اندیشه‌ها در ایران پس از اسلام» اشاره كرد و البته بسياري كتب و مقاله را هم به اين ليست افزود.

«پژوهشي درباره مي» داستان مي و ميگساري در ايران است. جنيدي در ابتداي اين تحقيق ارزشمند خود، نكته‌اي را مطرح مي‌كند و در سراسر پژوهش به رمزگشايي از همين نكته مي‌پردازد.؛ «با آن‌كه محتسبان و شحنه‌ها در درازناي هزارسال رندان و قلندران از هم‌آغوشي با دختر رز نهي مي‌كردند، باز مستي شراب چندان در رگهاي شعر و ادب و عرفان ايراني دويده است كه آغوش هر دفتر شعري را مي‌گشاييم، بوي «مي» مي‌دهد. ببينيم با اين نهي از منكر، چه رخ داده است كه شراب، موضوع شوريدگي سرمستي عارفانه ايراني است، نامش آخرين پناهگاه رهروان طريقت است سكرش همسنگ نيايشي است لطيف و شاعرانه.»

جنيدي در اين مقاله كوتاه، از خواستگاه شراب نزد ايرانيان مي‌گويد و مراحل ساخت شراب را در ايران باستان توضيح مي‌دهد. از جام جم كه يادآور نخستين شراب جمشيدي است مي‌نويسد و از حافظ مثال مي‌آورد: «به سر جام جم آن‌گه تواني كرد / كه خاك ميكده كحل بصر تواني كرد.» انواع جام‌ها و ظروف نگهداري شراب را توضيح مي‌دهد و جام هفت خط را به رساله خسرو انوشيروان و ريدك شرح مي‌دهد.

جنيدي شراب‌گيري در ايران باستان و واحد اندازه‌گيري آن‌را مي‌گويد و سپس به شاعران شراب باز مي‌پردازد و آن‌ها را به نام رندان شرابي خطاب مي‌كند.

مقاله كوتاه جنيدي درباره مي است و گفتني‌هاي بسياري دارد كه خواندنش براي كساني كه با اين مقولات آشناترند، لذت‌بخش‌تر خواهد بود. كتاب را مي‌توانيد از لينك بالا به صورت پي دي اف دانلود كنيد.