جنگل واژگون - جی. دی. سلینجر

جنگل واژگون
نویسنده: جروم دیوید سلینجر

مترجمان: بابک تبرایی ، سحر ساعی

نشر نیلا

چاپ اول 1385

1200 تومان

.

جی . دی . سلینجر متولد 1919 در آمریکاست. از زندگی ی او چیزی در دست نیست جز کتاب هایی از هامیلتون منتقد معروف آمریکایی که یکی از آن ها هم با شکایت سلینجر جمع شد.

سلینجر نزدیک به 50 سال است که در انزوای کامل و به دور مردم زندگی می کند. و نزدیک به 40 سال است که مدام می نویسد ولی چیزی به چاپ نمی رساند. اگر ماجرای شکایت او از هامیلتون و حضورش در دادگاه نبود، همین نوشتن مدام او را هم نمی دانستیم.

آثاری که از او منتشر شده عبارتند از یک رمان ( "ناطور دشت" )، پنج داستان بلند ( "فرانی و زوئی"، "جنگل واژگون"، "شانزدهم هپ ورث 1924"، "تیرهای سقف را بالا بگذارید نجاران و سیمور: یک پیشگفتار" ) و سی و یک داستان کوتاه ( که تنها 9 داستان را از بین آن ها در کتابی به نام "نه داستان" به چاپ رساند ).

تقابل آدم هایی با دغدغه های روزمره و گرفتار زندگی در پکیجی آماده که برای همه توصیه می شود، با معدود افرادی که به راه خود می روند و از زندگی چیزی بیش از آنچه همه می روند می خواهند اساس دیدگاه این نویسنده را تشکیل می دهد. آدم های اصلی ی سلینجر رفتاری غریب و خاص خود دارند. یکی ناگهان در کنار همسرش اسلحه ای روی شقیقه ی خود گذاشته و شلیک می کند، یکی دیگر بچه ای ست که به مفهوم زندگی رسیده و با سخنان فیلسوفانه همه را حیرت زده می کند.

اساس شهرت سلینجر رمان "ناتور دشت" بود و اوج شخصیت پردازی و قصه گویی اش ایجاد خانواده ای پر جمعیت و خیالی به نام " گلاس" بود که بزرگترین فرزند خانواده پسری به نام سیمور و کوچک ترین آن ها دختری به نام فرانی. تمام خانواده افرادی باهوش و نابغه اند که آوازه شان در همه جا پیچیده. چیزی که بسیار جلب توجه می کند عرفانی ست که تمام افراد خانواده دچارش می شوند.

"جنگل واژگون" داستانی ست درباره عشقی در کودکی که به زمان بزرگسالی تجدید می شود. نمونه ای از یک داستان عاشقانه که در آثار سلینجر به ندرت دیده شده.

داستان با کودکی ی "کورین"، شخصیت اصلی ی داستان آغاز می شود. سلینجر، به طرز ماهرانه ای 19 سال از زندگی ی او را در چند صفحه روایت می کند و ما را به همراه خودش که یکی از شخصیت های داستان است وارد زندگی ی بزرگسالی ی او می کند.

ایجاد رابطه، تاثیر والدین بر کودک، درک درست از آدم ها، روان شناسی ی شخصیت ها در این اثر تنیده شده.

"جنگل واژگون" بر گرفته ی شعری ست از "ریموند فورد" دیگر شخصیت داستان:

"نه سرزمین هرز، که بزرگ جنگلی واژگون

شاخ و برگ هایش، همه در زیر زمین."

شعری که بازگو کننده ی تمامی ی داستان است و به ما یادآور می شود که در پس هر چیز معمولی، نکته ای ماندگار نهفته.